Złoty Krąg bez szermierza wszech czasów

Gdy idę na basen położony na terenie warszawskiej AWF, zawsze mijam Złoty Krąg: kilkadziesiąt marmurowych kwadratów z wypisanymi złotymi zgłoskami nazwiskami najwybitniejszych polskich sportowców i trenerów.

Od 1964 r. współpracował z CIA. W 1975 r. został aresztowany pod zarzutem szpiegostwa na rzecz USA i skazany na 25 lat więzienia. Po odbyciu 10 lat kary został zwolniony w drodze ułaskawienia. W 1985 r. (w ramach wymiany szpiegów między CIA a KGB) miał być wymieniony na moście w Poczdamie za Mariana Zacharskiego. Ale nie przeszedł na drugą stronę mostu, został w Polsce. Zmarł jedenaście lat temu.

Kilka miesięcy po odzyskaniu wolności został zaproszony do Łodzi na turniej szermierczy, gdzie stoczył wyrównaną walkę z ówczesnym reprezentantem Polski Olechem. Były gratulacje, wiwaty i owacje; wiem, bo tam byłem. I tuż po tym ówczesny prezes Polskiego Związku Szermierczego Ryszard Parulski zażądał dla Pawłowskiego zakazu występów na krajowych planszach. – Odebrało to mi kilka czy kilkanaście lat życia – pisał Pawłowski w swojej książce „Najdłuższy pojedynek". – Nie będę ukrywał, trafił mnie kolega Ryszard, jak chciał. Na punkt. Dziękuję ci, kolego z planszy (i nie tylko). Był rok 1986, polskim sportem zawiadywał wtedy jako minister Aleksander Kwaśniewski.